Schriftgedeelte: Exodus 12 vers 1-14.
Het meest wezenlijke punt boven alles is het bloed van Christus – geen hoop, geen verlossing, geen hemel zonder het bloed. Wie kan de dierbaarheid van het bloed van de eerste paasnacht naar waarde schatten? Het maakte het gehele verschil tussen leven en dood. Er waren sommige huizen waar geen bloed was – daar was de dood. Er waren andere huizen waar het bloed was – daar was het leven. Welnu, dat was het enige verschil. Het was niet omdat Israël het waardiger was, het meer verdiende. Israëls behoudenis rustte alleen op het bloed en daarop alleen. We lezen daarom dat een lam genomen moest worden, een onbestraffelijk en onbevlekt lam, en daarna moest het lam geslacht en het bloed gestort worden. Dit was nog niet alles. We hebben de plaats van behoudenis nog niet bereikt. Het bloed van het lam moest genomen worden en het moest worden toegepast met een bundeltje hysop. Het moest gesprenkeld worden op de bovendorpel en deurposten van het huis, en dat was waar Israëls behoudenis in lag, in het gesprenkelde, toegepaste bloed. Schriftgedeelte: Lukas 22 vers 31-34 en 54-62.
Ik veronderstel dat dit de oorsprong is om een weerhaan op de torenspits te hebben. Vele eeuwen geleden was een predikant zo van streek over zijn goddeloze gemeente, dat hij tot hen predikte over Petrus en een haan plaatste op de torenspits zodat, wanneer zij het zagen, zij gedachtig mochten zijn aan Petrus’ zonde en Petrus’ berouw. Ik kende een godzalig man die vele, vele jaren geleden werkzaamheden had over de doop, en sabbat op sabbat ‘s morgens, scheen hij liefelijk ondersteund te worden. ’s Middags spraken de predikanten altijd over de inzettingen van het Evangelie en voelde hij zich schuldig, maar toch ondernam hij niets. Op een middag van de dag des Heeren, toen de predikant over de doop sprak, hoorde hij duidelijk een haan kraaien en het kwam zo op hem af: u bent net zo slecht als Petrus; u verloochent uw Heere en Meester. Toen durfde hij[1]. Schriftgedeelte: Jesaja 16.
Dit is een hoofdstuk met één onderwerp. Het onderwerp is Moab, een van de meest gewichtige onderwerpen in het Woord van God, omdat de Heere nooit een goed woord gesproken heeft met betrekking tot Moab. U vindt zoveel over de Moabieten in Gods Woord, maar niet één goed woord dat over hen gesproken wordt. De Heere verbood hen voor altijd om in Zijn gemeente te komen. Zij waren een van God vervloekte natie. En er zijn een of twee hoofdstukken in Gods Woord geheel hieraan gewijd: de eeuwige verwoesting van Moab. Dat hebben we in dit hoofdstuk; we hebben het in het vorige; we hebben het in dat lange hoofdstuk Jeremia 48. Schriftgedeelte: Hooglied 4 vers 1-7.
De mirreberg en de wierookheuvel. Het was een gezegende plaats omdat de Heere Jezus zei: zal Ik gaan, en waar de Heere Jezus ook gevonden mag worden is het een gezegende plaats. Schriftgedeelte: Handelingen 12 vers 1-12.
Er is een oud gezegde: “Gebed verandert de zaken”. Heeft u opgemerkt welk een plotselinge verandering er in dit hoofdstuk optreedt? De openingsverzen zijn vol van donkerheid, gevaar en droefheid. Hier zien wij die goddeloze Herodes met al zijn boosaardigheid; hier zien wij Jakobus gedood met het zwaard; dan zien wij Petrus gevangen genomen en het lijkt zeker dat Petrus ook omkomen moet. Deze vier wachten van krijgsknechten waren zestien mensen die hem bewaarden, vier per keer. Het punt in deze openingsverzen schijnt de duisternis, de onmogelijkheid van de zaak te zijn; geen grond om op te rusten; geen mogelijkheid tot verlossing. Schriftgedeelte: Filémon. Merk op dat Paulus naar zichzelf verwijst als een gevangene van Christus Jezus. Hij zegt niet, een Romeins gevangene of een gevangene van de keizer of Nero’s gevangene, maar de gevangene van Christus Jezus en hij beschouwt deze titel als een eretitel. Wat het betekent? Het betekent dit: dat hij leed overeenkomstig de wil van God. Hij ziet het geheim van de goddelijke voorzienigheid. Hij ziet des Heeren hoogst genadige beschikking, en hij ziet dit: Wat Uw wijsheid het meest geschikt ziet, Schriftgedeelte: Psalm 126.
Prediken is zaaitijd – het dierbare zaad van het Woord van God wordt gezaaid. Maar we hebben dit niet te beperken tot alleen prediken. Ik geloof dat, steeds als er een waar gebed is, er gezaaid wordt, en als er dit zaaien is, zal er ook het maaien zijn. Schriftgedeelte: Genesis 9 vers 8-17.
Het eerste wat Noach deed, toen hij na de vloed uit de ark ging, was een brandoffer brengen aan God. Een punt wat naar voren komt bij Noach is dit: de dingen van God kwamen eerst en al het andere kwam op de tweede plaats. Hierin is Noach een zeer gezegend voorbeeld. Toen God tot hem sprak, gehoorzaamde hij. De eerste zaak die hij deed was een brandoffer brengen en de Heere rook een liefelijke reuk. Door het geloof zag Noach vooruit op de ene offerande van Christus, en wanneer de Vader van de hemel neerzag, was het niet de liefelijke reuk van het offeren van het reine dier en de reine vogel, maar was het de liefelijke reuk die op zou stijgen van Calvarië, van de ene offerande van de Heere Jezus, dat de Heere rook, en Hij gaf een belofte dat Hij de aarde nooit meer zou verdrinken. Die belofte is vervuld geworden door de geslachten, ondanks de zonde van mensen, ondanks de schuld van mensen, de rebellie van mensen. Toen gaf de Heere in zulk een liefelijke bevestiging dit teken: de regenboog. Schriftgedeelte: Genesis 48 vers 8-22
In deze woorden vinden we een zegen met gekruiste handen. Nu, soms, net als Gods volk, zult u een zegen ontvangen met gekruiste handen. God zal u zegenen als u Zijn geliefde volk bent. Veelal zal het niet de weg zijn die u gedacht of de weg die u ontworpen of de weg die u beraamd heeft. U mag gewaar worden dat alles volledig tegengesteld gaat, maar het is Gods weg en Zijn voornemens zullen bestaan en er is een zegen in. Schriftgedeelte: Éfeze 5 vers 25-33.
Dit is het heerlijkste van alle dingen, de dierbare liefde van Christus tot Zijn gemeente[1]. Er zijn een of twee dingen die de liefde van Christus zo dierbaar maken – dat we er meer bij dierbare bevinding van mochten kennen! Eén ding is dit: deze liefde is tot zondaren; het is tot degene die het onwaardig zijn , die het niet verdienen, dat de liefde van Christus vrij vloeit. Geen zondaar verdiende het ooit, geen zondaar zal dit ooit. Maar deze dierbare liefde van Christus vloeit vrij, eeuwig tot zondaren. Dan is er dit: deze liefde is eeuwigdurend; het had geen begin; het kan nooit eindigen. De Heere heeft Zijn volk eeuwig lief. |
Meditaties
De meditaties op deze pagina zijn uitsluitend voor persoonlijk gebruik en mogen voor dat doel ook verspreid worden. Publicatie, in welke vorm ook, zonder onze toestemming is echter niet toegestaan! Predikanten
All
Archief
April 2021
Meld fouten
Mocht u taalfouten vinden, dan stellen wij het zeer op prijs dat u die aan ons doorgeeft!
|